De kracht van rituelen.

December voelt voor mij altijd dubbel. Ik houd van de lichtjes, de warmte, het samen zijn. En tegelijk merk ik hoe snel het te veel kan worden. Te vol. Te druk. Te weinig ruimte om echt even bij mezelf te blijven. Wat mij helpt, zijn geen grote veranderingen. Het zijn kleine, terugkerende momenten. Rituelen die me helpen om te landen, ook op dagen waarop alles doorloopt.

Rituelen als anker in mijn dag. Ik zie een ritueel niet als iets wat “moet lukken”. Het is geen checklist en geen perfect plaatje. Het is een anker. Iets waar mijn lichaam zich aan vast kan houden. Voor mij zit dat in hele gewone momenten.

In de ochtend, voordat ik me aankleed, smeer ik Progessence Phyto Plus. Niet vluchtig, maar bewust. Daarna het dagelijkse shotje Ningxia en de supplementen! Omdat ik weet dat mijn energie niet vanzelfsprekend is en ik goed voor mezelf wil zorgen, juist op de dagen dat alles doorloopt.

Overdag, op mijn werk of thuis, staat de diffuser aan. Niet omdat alles dan ineens rustig wordt maar omdat het de sfeer zachter maakt. Alsof mijn lijf tussendoor even kan uitademen. Peace & Calming gebruik ik niet dagelijks,  maar juist als onderdeel van mijn ritueel wanneer ik voel dat er innerlijk meer rust nodig is.

Voor het slapen gaan, smeer ik opnieuw Progessence Phyto Plus en probeer ik een korte meditatie te doen. Soms lukt dat vijf minuten. soms alleen een paar rustige ademhalingen. En eerlijk: soms lukt het helemaal niet. Ook dat hoort erbij.

Wat rituelen mij leren? Rituelen hebben me niet veranderd in iemand die altijd zen is. Ze hebben me wel geleerd om eerder te luisteren. Om niet pas stil te staan als mijn lijf op de rem trapt. Ze helpen me herinneren dat zorgen voor mezelf niet groots of ingewikkeld hoeft te zijn. Het mag klein. Het mag rommelig. Het mag precies zijn zoals het nu past. Ik merk dat ik voorzichtig vooruitkijk, zonder haast.
Mijn nieuwe rituelen liggen al klaar: een 6-minuten dagboek en een succesplanner. Niet als verplichting, maar als uitnodiging om met aandacht het nieuwe jaar in te stappen.

Misschien herken jij dit ook, misschien verlang jij ook naar rust maar voelt het alsof daar geen ruimte voor is. Alsof alles en iedereen eerst komt. Dan wil ik je dit meegeven: een ritueel hoeft geen extra taak te zijn. Het kan verweven zijn in wat je toch al doet. Een moment van aandacht. Een geur die je helpt landen. Een paar ademhalingen voordat je verdergaat. Kleine momenten, groots effect!

Rituelen lossen het leven niet op. Maar ze maken het wel draaglijker. Zachter. Meer van jou. Ze fluisteren, elke dag opnieuw: je hoeft het niet perfect te doen, je mag vertragen en je bent al genoeg.

Misschien is dat precies wat deze decembermaand je wil laten voelen.

Liefs,

Suus